आणि या मातीतुनी चैतन्य गावे
कोणती पुण्ये अशी येती फळाला,
जोंधळ्याला चांदणे लगडून जावे
या नभाने या भुईला दान द्यावे
आणि माझ्या पापणीला पूर यावे
पाहता मृद्गंध कांती सांडलेली
पाखरांशी खेळ मी मांडून गावे
गुंतलेले प्राण या रानात माझे,
फाटकी ही झोपडी काळीज माझे
मी असा आनंदुनी बेहोश होता
शब्दगंधे, तू मला बाहूत घ्यावे
ना. धों. महानोर
